Unbreakable Kimmy Schmidt kreeg lof voor hoe de serie ongelijkheid van vrouwen besprak. Seizoen 2 wil afrekenen met de kritiek dat men niet-blanken stereotypisch afbeeldt. Voor NRC Handelsblad schreef ik over diversiteit en waarom dat zo’n moeilijk concept is om in beeld te brengen op het grote en kleine scherm.
Unbreakable Kimmy Schmidt kreeg lof voor hoe de serie ongelijkheid van vrouwen besprak. Seizoen 2 wil afrekenen met de kritiek dat men niet-blanken stereotypisch afbeeldt.
Als Titus Andromedon in het nieuwe seizoen van Netflix-serie Unbreakable Kimmy Schmidt (UKS) besluit een theatermonoloog te houden als Japanse geisha valt het hele internet over hem heen. De homoseksuele Afro-Amerikaan (gespeeld door Tituss Burgess) zou een hele cultuur beledigen met zijn verkleedpartij. Hij belandt in een ‘top vijf van Hitlers’ van een actiegroep die zich inzet voor de respectvolle afbeelding van Aziatische cultuur in entertainment. Burgess komt binnen op nummer drie, de echte Hitler haalt zijn eigen topvijf niet.
Deze verhaallijn in het tweede seizoen dat vrijdag in zijn geheel op Netflix verschijnt, is een niet zo subtiele knipoog naar de controverse die UKS vorig jaar omringde. De comedyserie draait om een jonge vrouw (Ellie Kemper) die haar tienerjaren doorbracht in een sekte en na haar bevrijding haar leven probeert op te bouwen in New York. UKS werd gelauwerd om de kritiek op de Amerikaanse samenleving door kwesties als ongelijkheid en vrouwenemancipatie door de bril van de naïeve en wereldvreemde Kimmy te bekijken.
Lees verder in ‘Unbreakable Kimmy’s spel met stereotypes valt verkeerd‘
