Door de dunne wand van de kamer is de wekker van een mobiele telefoon duidelijk te horen. Het is zaterdagochtend, kwart over zes. De eerste studenten schuifelen slaapdronken uit hun sobere kamertjes richting de douches. Het ochtendgebed, het Lauden, begint ook op zaterdag gewoon om kwart voor zeven. Morgen mogen ze uitslapen: dan start het Lauden pas om zeven uur.
Even later zit iedereen op de bruine gelakte bankjes in de kleine kapel, verdwaasd voor zich uitkijkend en gedachteloos frommelend aan de stencils met de psalmen. Veertien nonnen in habijten van gebroken wit komen binnen en verspreiden zich over de beschikbare plaatsen. Het druppelen van water in de verwarmingsbuizen doorbreekt de stilte.
Lees verder bij Mare.
